Post by Coast on May 16, 2016 8:57:40 GMT
Het was zomer in New Jersey. De temperaturen zaten rond de 40 graden en iedereen zocht verkoeling. Diverse planten die dood waren gegaan door de hitte hingen over de straten. Het was erg rustig door de vakantie periode. Eigenlijk was bijna iedereen weg op dit moment.
New Jersey leek verlaten terwijl een villa die aan de hoofdweg grensde nog enigszins bewoond leek door de auto's die op de oprit stonden. Eromheen leek een soort bos te liggen die er vreemd genoeg nog aardig groen uitzag. Het was als een oase in de woestijn. Zeldzaam en beeldschoon.
De deur vloog open en een jonge vrouw rende naar buiten. Haar jurk zwierde op de luchtstroom die gecreeërd werd door haar eigen beweging. Achter haar aan renden verscheidene mannen. De vrouw leek op het eerste gezicht vrolijk te zijn, maar al snel veranderde dat. Ze verveelde zich al snel in dit nutteloze spel. Ze dook achter één van de bredere bomen en hoorde hoe een tiental mannen haar voorbij rende. Ze liep rustig achteruit toen ze tegen iets aanliep. Ze werd al omgedraaid. Het was één van de mannen die gretig zijn lippen op de hare drukte. Ze deed in principe niet mee. Maar al snel kwamen de anderen die haar optilden en haar weer mee naar binnen namen.
Ze werd op het bed gegooid wat zich op de eerste verdieping bevond en haar jurk werd verschoven zodat de mannen elk hen eigen plek kon hebben. Ze zoenden haar lippen, nek, benen, armen... alles waar ze maar konden. Maar de vrouw leek ook hier niet van onder de indruk te zijn. Pas toen ze klaar waren kon ze rustig op staan. Ze fatsoeneerde haar haren, haar jurk en trok haar schoenen aan. '
New Jersey was een klein stukje lopen. En ze was toe aan een wandeling, een wandeling voor haar alleen.
De blauwe jurk, de lichte haren en de diverse sieraden maakten het enigszins compleet. Haar benen liepen de straat naar het centrum op. Ze genoot wel een beetje van dit weer, misschien was dat omdat zij er zelf geen last van had. Iemand liep een stukje achter haar aan. "Doet u wel voorzichtig, mevrouw?" schreeuwde hij haar na. Kort draaide ze zich erop om en zwaaide. "Doe ik." zei ze, waarna ze rustig verder liep.
In de stad was te merken hoe veel mensen er weg waren. Ze besloot op een terrasje te gaan zitten en daar een sorbet te gaan nemen. Ze wilde graag wat zoetigheid. Zodra deze op het tafeltje werd gezet leek te weg te zijn in gedachten. Haar arm bracht nog steeds één voor één een hapje van de sorbet naar haar lippen.
Ze kon voor zich zien hoe iemand haar wel de baas kon zijn, hoe iemand haar daadwerkelijk blij kon maken met zoiets als een fysieke aanraking. Op dit moment was het gewoon niet het geval. Geen enkele man had haar aan kunnen raken en diepe gevoelens op kunnen halen naar de oppervlakte. Ze sloot haar ogen en zuchtte diep. Wat moest ze nu met zo iets? Met een harem die haar niet kon plezieren, een groot huis waar eigenlijk niemand was en daarnaast de uitnodigende eenzaamheid van de stad gezien iedereen op vakantie was. De jonge vrouw zat daar gewoon, helemaal alleen, terwijl zij toch zeker niet de enige inwoner van New Jersey was. De verveling was daar, de eenzaamheid was daar... Het was het perfecte recept voor een dagdroom die haar enigszins blij zou maken.