Post by Coast on May 11, 2017 16:01:32 GMT
De Abyss... in het Nederlands zou men het de afgrond noemen. Een realiteit die alles behalve synchroon loopt aan het bekende van de aarde. Waar een uur 60 minuten heeft op de aarde, heeft de Abyss daar iets heel anders mee. De tijd loopt er gewoon ontzettend anders. En daarnaast, de wezens die er rondwaren zijn bijna erger als dat de Onderwereld ze heeft. Beter gezegd: de Abyss is de geboorteplaats van de monsters die de wereld zo nu en dan lastig vallen. De Titanen, Sirenes, Hellehonden... Alle verachtelijke wezens die onmogelijk een menselijke afkomst kunnen hebben. Ja, die zijn afkomstig uit de Abyss.
Velen zouden zeggen dat als men in de Abyss gezogen word, ernaartoe gestuurd word of hoe het ook zou zitten. Men kan ontsnappen. Dit is erg moeilijk natuurlijk, maar mogelijk. Het enige nadeel, is dat je misschien niet in je eigen tijd word teruggezet.
In het donker van de Abyss zweeft een figuur. Door het weinige licht kon men vrij weinig zien. Het was opgehoopt, zoals een kind in de baarmoeder zou liggen. Onder hem lag water waarin diverse brokstukken te vinden waren. Om hem heen waren diverse kamers die in de lucht leken te zweven. Zelfs de zwaartekracht in de Abyss was soms anders.
De ogen van de man die daar zweefde waren gesloten. In de duisternis zou men immers toch nooit wat zien. Maar in de verte klonk een soort muziek. Zijn naam werd genoemd... Qaran... Een licht verscheen om hem heen, alsof er een spotlight op hem werd gericht. "Wie noemt mijn naam? Waarom komt die muziek me zo bekend voor?" dacht hij bij zichzelf. Zijn lichaam bewoog schokkerig. Hij had zich al heel lang niet bewogen. Langzaam hief hij zijn hoofd en keek in het licht. "Wie is daar?" Zijn mond bewoog wel, maar de woorden kwamen niet. De Abyss stond niet toe dat de woorden werden gesproken.
Om hem heen kwamen diverse monsters al tot leven. Ze begonnen te bewegen zodra het licht naar binnen scheen in de Abyss. Ze gromden, begonnen te praten over wegkomen uit de Abyss door middel van een 'illegaal contract'. Qaran fronste. Hij kende die term niet. Maar hij werd dan ook veelal in de diepste diepten van Abyss gehouden. Dit was voor het eerst dat iemand hem bereikte. Muziek en zijn naam...
Er zat iemand op de stoel, keek naar het muziekdoosje in de handen van de dame die de naam dus wel had kunnen lezen. "Het is een wonder. Tot nu toe is het niemand gelukt om te achterhalen wat de kriebels zijn. Maar jij weet het dus wel. Zo bewijst dat enkel jij de gave hebt." De man die in de stoel zat had rood haar en was eigenlijk vrij zakelijk gekleed. Het had een partner kunnen zijn van haar vader. De grijze haren toonden zich ook bij de man. Zijn donkere ogen waren enigszins onvoorspellend. Ze maakten het onmogelijk om te lezen hoe hij zich voelde, wat hij van plan was.
"We zullen nog een nacht moeten wachten. Morgen is je verjaardag waarop je volgens velen pas echt volwassen bent. Al weten we allemaal dat je dat al een tijdje bent. En morgen gaan we dat groots vieren." sprak de man opgewekt. Maar de glimlach was niet echt, en iedereen kon dat zien. Toch was hij de persoon die het grote feest gaf. Hij stond op en wilde weglopen. "Ga jij nu maar gewoon goed slapen, dan gaan we morgen feesten tot je niet meer kan." sprak hij. Met die woorden verliet hij de kamer en ook het huis. Een paar mensen zeiden hem gedag en daarna was het weer stil in huis.
Velen zouden zeggen dat als men in de Abyss gezogen word, ernaartoe gestuurd word of hoe het ook zou zitten. Men kan ontsnappen. Dit is erg moeilijk natuurlijk, maar mogelijk. Het enige nadeel, is dat je misschien niet in je eigen tijd word teruggezet.
In het donker van de Abyss zweeft een figuur. Door het weinige licht kon men vrij weinig zien. Het was opgehoopt, zoals een kind in de baarmoeder zou liggen. Onder hem lag water waarin diverse brokstukken te vinden waren. Om hem heen waren diverse kamers die in de lucht leken te zweven. Zelfs de zwaartekracht in de Abyss was soms anders.
De ogen van de man die daar zweefde waren gesloten. In de duisternis zou men immers toch nooit wat zien. Maar in de verte klonk een soort muziek. Zijn naam werd genoemd... Qaran... Een licht verscheen om hem heen, alsof er een spotlight op hem werd gericht. "Wie noemt mijn naam? Waarom komt die muziek me zo bekend voor?" dacht hij bij zichzelf. Zijn lichaam bewoog schokkerig. Hij had zich al heel lang niet bewogen. Langzaam hief hij zijn hoofd en keek in het licht. "Wie is daar?" Zijn mond bewoog wel, maar de woorden kwamen niet. De Abyss stond niet toe dat de woorden werden gesproken.
Om hem heen kwamen diverse monsters al tot leven. Ze begonnen te bewegen zodra het licht naar binnen scheen in de Abyss. Ze gromden, begonnen te praten over wegkomen uit de Abyss door middel van een 'illegaal contract'. Qaran fronste. Hij kende die term niet. Maar hij werd dan ook veelal in de diepste diepten van Abyss gehouden. Dit was voor het eerst dat iemand hem bereikte. Muziek en zijn naam...
Er zat iemand op de stoel, keek naar het muziekdoosje in de handen van de dame die de naam dus wel had kunnen lezen. "Het is een wonder. Tot nu toe is het niemand gelukt om te achterhalen wat de kriebels zijn. Maar jij weet het dus wel. Zo bewijst dat enkel jij de gave hebt." De man die in de stoel zat had rood haar en was eigenlijk vrij zakelijk gekleed. Het had een partner kunnen zijn van haar vader. De grijze haren toonden zich ook bij de man. Zijn donkere ogen waren enigszins onvoorspellend. Ze maakten het onmogelijk om te lezen hoe hij zich voelde, wat hij van plan was.
"We zullen nog een nacht moeten wachten. Morgen is je verjaardag waarop je volgens velen pas echt volwassen bent. Al weten we allemaal dat je dat al een tijdje bent. En morgen gaan we dat groots vieren." sprak de man opgewekt. Maar de glimlach was niet echt, en iedereen kon dat zien. Toch was hij de persoon die het grote feest gaf. Hij stond op en wilde weglopen. "Ga jij nu maar gewoon goed slapen, dan gaan we morgen feesten tot je niet meer kan." sprak hij. Met die woorden verliet hij de kamer en ook het huis. Een paar mensen zeiden hem gedag en daarna was het weer stil in huis.